دل نوشته های یک دوست... | ||
جمع بهترین ها<\/h1>گوشه ای از رفتار حضرت رضا علیه السلام# شب ها ، کم می خوابید و بیشتر شب را به عبادت سپری می کرد. # بسیاری از روزها را روزه داشت و بویژه روزهای اول، نیمه و آخر هر ماه را روزه می گرفت. # سجده هایش بسیار طولانی بود. # قرآن بسیار تلاوت می کرد. هنگامی که در بستر خواب قرار می گرفت ، به یاد خدا و تلاوت قرآن مشغول می شد. # به نماز اول وقت اهتمام داشت. نوافل بویژه نماز شب را حتی در سفر رها نمی کرد. # همواره ذکر خدا را بر زبان داشت. # در غیر نماز نیز به مناجات با خدا، اُنس داشت. بسیار وقت ها، به خواندن نماز اشتغال داشت. # او بسیار به مستمندان رسیدگی می کرد. # به دادن صدقه بویژه در شب های تار و به صورت پنهانی بسیار مبادرت می کرد. # با خدمتگزارانش کناره یک سفره می نشست و غذا می خورد. # هیچ فرقی میان غلامان و اشراف و اقوام و بیگانگان نمی گذارد، مگر بر اساس تقوا. # همواره متبسم و خوش رو بود. # بهترین بخش غذای خود را قبل از تناول، برای گرسنگان جدا می ساخت. # با فقرا می نشست. # در تشییع جنازه شرکت می جست. # خدمتکاری را که مشغول خوردن غذا بود، به خدمت فرا نمی خواند. # با صدای بلند و قهقهه نمی خندید. # رفع نیاز مومنان و گره گشایی از ایشان را بر دیگر کار ها مقدم می داشت. # با گفتارش دل کسی را نرنجانید. # سخن هیچ کس را نا تمام نمی گذاشت و نمی شکست. # پای خود را هنگام نشستن در حضور دیگران دراز نمی کرد. # همواره یاد خدا را بر زبان جاری داشت. # از اسراف و تبذیر سخت پرهیز داشت. # به مسافری که پول خود را تمام و یا گم کرده بود، بدون چشم داشت ، هزینه سفر می داد. # به عیادت بیماران می رفت. # از میهمان ها شخصاً پذیرایی می کرد . # هنگامی که بر جمعی کنار سفره وارد می شد، اجازه نمی داد تا برای احترام وی از جای برخیزند. # به سخن دیگران که وی را مخاطب قرار داده ، از او پرسشی داشتند ، با دقت کامل گوش داده و پاسخ می داد. # خویش را به بوی خوش معطر می کرد، بخصوص برای نماز . # به نظافت جسم و لباس بویژه موی سر توجه داشت. # قبل از غذا دست ها را می شست، بعد از غذا نیز آنها را می شست. # اگر غذایی از حد نیاز زیاد می آمد آن را هرگز دور نمی ریخت. # در حضور دیگران به تنهایی چیزی نمی خورد. # بسیار بردبار و شکیبا بود. # کارگری را که به مبلغ معین اجیر می کرد، در پایان افزون بر مزدش به او عطا می کرد. # با همگان با رأفت و خوشرویی روبرو می شد. # بسیار فروتن بود. # به فقرا و بیچارگان بسیار می بخشید و آن را برای خود پس انداز می دانست.
برچسبها: ائمهویژه نامه مذهبی [ دوشنبه 87/12/26 ] [ 5:59 صبح ] [ حمید رضا ]
|
||
[ قالب وبلاگ : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin] |